EVLENMEYE TEŞVİK VE TERĞİB
5587 – Ma’kıl İbnu Yesâr radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’a bir adam gelerek: “Ben (evlenmek üzere) asaletli ve güzel bir kadın buldum. Ancak kısırdır, çocuk doğurmuyor. Onunla evleneyim mi?” diye sordu. Aleyhissalâtu vesselâm:
“Hayır evlenme!” buyurdular. Sonra adam ikinci sefer geldi, yine aynı cevabı aldı. Adam üçüncü sefer de gelince: “(Ey insanlar!) vedûd (çok seven) ve velûd (çok doğuran) olanla evlenin. Zira ben (Kıyamet günü) diğer ümmetlere karşı çokluğunuzla övüneceğim” buyurdular.”
Ebu Davud, Nikah 4, (2050); Nesâi, Nikah 11, (6, 65-66).
5588 – Abdullah İbnu Amr İbni’l-As radıyallahu anhüma anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
“Dünya bir meta’dır. Dünya metâının en hayırlısı saliha kadındır.”
Müslim, Radâ’ 64, (1467); Nesai, Nikah 15, (6, 69).
5589 – İbnu Ebi Necih rahimehullah anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm: “Kadını olmayan erkek miskindir, miskindir!” buyurmuşlardır. Yanındakiler:
“Çokça malı olsa da mı?” dediler.
“Evet çokça malı olsa da!” buyurdular. Sözlerine devamla: “Kocası olmayan kadın da miskînedir miskînedir!” buyurdular. Yanındakiler:
“Çokça malı olsa da mı?” dediler. Aleyhissalâtu vesselâm:
“Evet kadının çok malı olsa da!” buyurdular.
Rezin tahric etti.
5590 – Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
“Kadın dört hasleti için nikâhlanır: Malı için, haseb ve nesebi için, güzelliği için, dini için. Sen dindarı seç de huzur bul.”
Buhari, Nikâh 15; Müslim, Radâ’ 53, (1466); Ebu Dâvud, Nikâh 2, (2047); Nesâi, Nikâh 13, (6, 68).
5591 – Hz. Câbir radıyallahu anh anlatıyor: “Evlendiğim zaman Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm bana:
“Nasıl biriyle evlendin (dulla mı bakire ile mi?) diye sordular.
“Bir dul aldım!” dedim.
“Niye bâkire değil? O seninle sen de onunla mülâtefe ederdiniz!” buyurdular.”
Buhari, Nikah 10; Müslim, Radâ’ 54, (715); Ebu Dâvud, Nikâh 3, (2048); Tirmizi, Nikâh 4, 13 (1086, 1100); Nesâi, Nikâh 6, 10 (6, 61-65).
5592 – Yine Hz. Câbir radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
“Şurası muhakkak ki kadın, şeytan suretinde gelir, şeytan suretinde gider. Biriniz bir kadında hoşuna giden bir husus görürse, hemen hanımına gelsin; zira bu, nefsinde uyananı giderir.”
Müslim, Nikah 9, (1403); Ebu Davud, Nikah 44, (2151); Tirmizi, Nikah 9, (1158).