5295 –OYUN VE EĞLENCE BÖLÜMÜ

OYUN VE EĞLENCE BÖLÜMÜ

5295 – Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm bir güvercinin peşine düşüp onunla eğlenen bir adam görmüştü: “Bir şeytan bir şeytaneyi takip ediyor!” buyurdular.”

Ebu Dâvud, Edeb 65, (4940); İbnu Mâce, Edeb 44, (3765).

5296 – İbnu Abbâs radıyallahu anhüma anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm (dövüştürmek için) hayvanların arasını kızıştırmayı yasakladı.”

Ebu Dâvud, Cihâd 56, (2562); Tirmizî, Cihâd 30, (1708, 1709).

5297 – Yine İbnu Abbâs radıyallahu anhümâ anlatıyor: “Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:

“Kendisinde ruh olan hiçbir canlıyı (atışlarınıza) hedef ittihaz etmeyin.”

Müslim, Sayd 58, (1957); TirmizÎ, Sayd 1, (1475); Nesâî, Dahâya 41, (7, 238, 239).

5298 – Abdullah İbnu Cafer İbni Ebî Tâlib radıyallahu anhümâ anlatıyor: “Resülullah aleyhissalâtu vesselâm, bir keçiyi hedef ittihaz ederek ok atmakta olan bir kalabalığa rastlamıştı. Bu halden hiç hoşlanmadı ve: “Hayvanlara eziyet vermeyin!” buyurdu.”

Nesâî, Dahâya 42, (7, 239).

5299 – Şerîd İbnu Süveyd radıyallahu anh anlatıyor: “Kim bir kuşu boş yere sırf eğlence olsun diye öldürürse Kıyamet günü, o kuş, sesini yükselterek Allah’a şöyle seslenir:

“Ey Rabbim! Falan beni boş yere öldürdü, bir menfaat için öldürmedi.”

Nesâî, Dahâya 42, (7, 239).

5300 – Hz. Câbir radıyallahu anh anlatıyor: “Resülullah aleyhissalâtu vesselâm, hayvanlardan herhangisi olursa olsun, “sabran” öldürülmesini yasakladı.”

Müslim, Sayd 60, (1959).

5301 – Hz. Büreyde radıyallahu anh anlatıyor: “Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:

“Kim tavla oyunu oynarsa elini domuz kanına bulamış gibi olur”

Müslim, Şi’r 10, (2260); Ebu Dâvud, Edeb 64, (4939).

5302 – Hz. Aişe radıyallahu anhâ’nın anlattığına göre, “(Mahallesinde oturan bir ailede tavla bulunduğu haberi kendisine ulaşır. Bunun üzerine onlara:)

“Eğer tavlayı evinizden çıkarmazsanız ben sizi mahallemden çıkaracağım!” diye haber gönderir. Böylece onların tavla bulundurmalarını hoş karşılamadığını ifade eder.”

Muvatta, Rü’ya 6, (2, 958).