SAFFAT SÛRESİ
761 – Semüre İbnu Cündeb (radıyallahu anh), “(Nuh’un) zürriyetini (yeryüzünde) devamlı kalanların ta kendileri kıldık” (Saffât, 77) meâlindeki âyetle ilgili şu açıklamayı rivayet etti: “Bunlar Hâm, Sâm ve Rüm’un atası Yâfes’dir.”
Tirmizî, Tefsir, Saffat, (3228-3229).
762 – İbnu Abbas ve İbnu Mes’ud (radıyallahu anhüm)’dan rivayet edildiğine göre, bunlar, “İlyâs’ın İdris (aleyhi’s-selam) olduğunu” söylüyorlardı. İbnu Mes’ud (radıyallahu anh), âyeti şeklinde okumuştur (Saffât, 130).
Rezin’in ilavesidir. İbnu Kesir bunu, İbnu Ebî Hatim’in rivayeti olarak kaydetmiştir (6, 33).
763 – Ubey İbnu Kâ’b (radıyallahu anh) anlatıyor: “Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)’e şu âyetten sordum: “Onu (Yunus’u) yüz bin veya daha çok kişiye peygamber gönderdik” (Saffât,147). Bana: “Onlar yirmi bin fazlaydılar” diye cevap verdi.”
Tirmizî, Tefsir, Saffât, (3227).
764 – İbnu Abbas (radıyallahu anhümâ), “Biziz o saf saf dizilenler, mutlak biz” (Saffât,165) meâlindeki âyetle ilgili olarak demiştir ki:
“Melâike, Rablerinin yanında, tesbih ederken saf saf olurlar.”
Rezîn ilavesidir. Bu mânâda bir rivayet Taberî Tefsiri’nde gelmiştir. (23, 67). Müslim’in bir rivayeti de bu mânâyı te’yid eder (Mesâcid 4, (522).