SABİT İBNU KAYS İBNU ŞEMMAS RADIYALLAHU ANH
4435 – Hz. Enes İbnu Mâlik radıyallahu anh anlatıyor: “”Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm, Sâbit İbnu Kays’ı kaybetmişti. Bir adam:
“Ey Allah’ın Resûlü! Ben onun yerini biliyorum!” dedi ve gidip evinde oturmuş, başı önde ağlıyor vaziyette buldu.
“Neyin var, (niye ağlıyorsun)?” dedi.
“(Sorma), Şerr var! Sesim, “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ın sesinin üstüne çıkıyordu, bütün amelim gitti, cehennemliğim” dedi. Adam, Sâbit’in bu sözlerini işitince doğru Aleyhissalâtu vesselâm’a geldi ve durumu haber verdi.
“Ona git ve şöyle buyurdular, sen cehennemlik değilsin, bilakis sen cennetliksin!”
Buhari, Menakıb 25, Tefsir, Hucurat 1; Müslim, İman 187, (119).
4436 – Müslim’in bir rivayetinde: “Allah Teâla’nın şu ayeti indiği zaman (mealen): “Ey iman edenler! Seslerinizi, Peygamber’in sesinden fazla yükseltmeyin!…” (Hucurât 2), Sabit radıyallahu anh evinde oturup ağlamaya başladı. “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm onu aradı…” şeklindedir.”
Müslim, İman 187, (119).