3946 – FERE’ VE ATİRE

FERE’ VE ATİRE

3946 – Nübeyse el-Hüzeli radıyallahu anh anlatıyor: “Bir adam sordu:

“Ey Allah’ın Resulü! Biz, cahiliye devrinde, Recep ayında atire kurbanı kesiyorduk. Şimdi ne yapmamızı emir buyurursunuz?”

Resulullah şu cevabı verdi:

“Hangi ayda olursa olsun, Allah için kesin ve Allah için hayır hasenatta bulunun, Allah için yedirip içirin.” Yine sordular: “Cahiliye devrinde Fere’ kurbanı kesiyorduk, şimdi ne yapmamızı emredersiniz?”

Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm dedi ki:

“Kırda otlayan her bir sürü için bir fere’ kurbanı vardır. Bu o yıl doğan ve hacılara yük taşıyacak güce gelinceye kadar diğerleriyle birlikte beslediğin bir hayvandır. O safhaya gelince kesip etini yolculara tasadduk edersin.”

Ebu Kılabe’ye dendi ki:

“Bir fere’ kurbanı gerektiren sürü ne miktar olmalıdır?” “Yüz (baş hayvan)” diye cevap verdi.”

Ebu Davud, Edahi 20, (2830); Nesai, Fere’ 7-8, (7, 169, 171).

3947 – Nesai’nin Haris İbnu Amr’dan kaydettiği bir diğer rivayetinde geldiğine göre, “Haris İbnu Amr, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’a atire ve fere’ kurbanları hakkında sormuş, Resûlullah da kendisine:

“Dileyen atire kurbanı kessin, dileyen de kesmesin; dileyen fere’ kurbanı kessin dileyen de kesmesin. Davarın bir kurban hakkı vardır!” diye cevap vermiş, parmaklarının hepsini kapayıp sadece bbirini yummayarak onu göstermiştir.”

Nesai, Fere’ 1, (7, 168, 169).

3948 – Ebu Hüreyre radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “(İslam’da) fere’ kurbanı da yok, atire kurbanı da yok.”

Buhari, Akika 4; Müslim, Edahi 32, (1976); Ebu Davud, Edahi 20, (2831, 2832); Tirmizi, Edahi 15, (1512); Nesai, Fere’ 1, (7, 167).