ÖLÜNÜN YIKANMASI VE ÖLÜ YIKAYANIN YIKANMASI
3780 – Ümmü Atiyye el-Ensariye radıyallahu anhâ anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm, kızı (Zeyneb radıyallahu anha) vefat ettiği zaman yanımıza girdi ve: “Onu sidreli su ile üç veya beş veya -gerek görürseniz- daha fazla yıkayın. Sonuncu yıkamaya kafûr koyun. Yıkama işini bitirdiniz mi bana haber verin!” buyurdu. İşimiz bitince Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ı çağırdık. Bize kendi izarını verdi ve: “Ona, önce bunu sarın!” dedi.”
Buhari, Cenaiz 12, 8, 9, 10, 11, 13 – 17; Müslim, Cenaiz 36, (939); Muvatta, Cenaiz 2, (1, 222); Ebu Davud, Cenaiz 33, (3142 – 3146); Tirmizi, Cenaiz 15, (990); Nesai, Cenaiz 28, 30 – 36, (4, 28 – 32).
3781 – Bir diğer rivayette: “Onu üç, beş, yedi ve daha fazla olmak üzere tek olarak yıkayın. Sağ tarafından ve abdest uzuvlarından yıkamaya başlayın” buyurdu” denmiştir. aynı rivayette Ümmü Atiyye radıyallahu anha: “Yıkayan kadınlar, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ın kızının başına üç örgü yaptılar. (Şöyle ki): Önce saçının örgülerini bozdular sonra yıkadılar, en sonda tekrar üç örgü yaptılar.”
Süfyan der ki: “Örgünün ikisi yanda biri alnında idi.”
Buhari, Cenaiz 12, 8, 9, 10, 11, 13 – 17; Müslim, Cenaiz 36, (939); Muvatta, Cenaiz 2, (1, 222); Ebu Davud, Cenaiz 33, (3142 – 3146); Tirmizi, Cenaiz 15, (990); Nesai, Cenaiz 28, 30 – 36, (4, 28 – 32).
3782 – Bir diğer rivayette: “Biz saçına üç örgü ve örgüleri arkasına koyduk” denmiştir.
Buhari, Cenaiz 12, 8, 9, 10, 11, 13 – 17; Müslim, Cenaiz 36, (939); Muvatta, Cenaiz 2, (1, 222); Ebu Davud, Cenaiz 33, (3142 – 3146); Tirmizi, Cenaiz 15, (990); Nesai, Cenaiz 28, 30 – 36, (4, 28 – 32).
3783 – Ümmü Kays Bintu Mihsan radıyallahu anha anlatıyor: “Oğlum ölmüştü. Bu sebeple çok üzüldüm. Onu yıkayan kimseye: “Oğlumu soğuk su ile yıkama, oğlumu öldüreceksin!” dedim. Bunun üzerine Ukkâşe İbnu Mihsan radıyallahu anh hemen Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’a gidip benim söylediklerimi haber verdi. Resûlullah tebessüm buyurup: “Böyle mi söylüyor! Onun ömrü uzadı.” Biz, onun gibi uzun yaşayan bir başka kadın bilmiyoruz” dedi.”
Nesai, Cenaiz 29, (4, 29).
3784 – Hz. Ebu Hüreyre radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm: “Kim ölü yıkarsa, yıkansın” buyurdular.” Ebu Davud’un rivayetinde: “Kim de cenaze taşırsa abdestlensin” ziyadesi mevcuttur.
Ebu Davud, Cenaiz 39, (3161); Tirmizi, Cenaiz 17, (993).
3785 – Naciye İbnu Ka’b anlatıyor: “Hz. Ali radıyallahu anh dedi ki: “Ebu Talib ölünce Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’a gelip: “Dalâlette olan ihtiyar amcan öldü” dedim. Bana: “Git babanı göm! Sonra, bana gelinceye kadar hiçbir şey yapma!” buyurdular. Ben de gidip gömdüm ve Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’a gelip haber verdim. Bunun üzerine bana yıkanmamı emir buyurdular ve yıkandım.. Sonra bana dua ediverdi (ancak duayı ezberleyemedim)”
Ebu Davud, Cenaiz 70, (3214); Nesai, Taharet 128, (1, 110), Cenaiz 84, (4, 79).
3786 – Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: “Resûlullah, dört şeyden dolayı guslederlerdi: Cenabet, cuma, hacâmat, ölü yıkamak.”
Ebu Davud, Cenaiz 39, (3160).
3787 – Nafi anlatıyor. “İbnu Ömer radıyallahu anhüma, Said İbnu Zeyd’in bir oğluna mübaşereten tahnit yaptı ve (kabre) taşıdı. Sonra mescide girip, abdest almaksızın namaz kıldı.”
Buhari, Cenaiz 8, Bab başlığında senetsiz olarak rivayet etmiştir. Muvatta, Taharet 18, (1, 25).
3788 – Abdullah İbnu Ebi Bekr İbni Muhammed İbni Amr İbni Hazm anlatıyor: “Hz. Ebu Bekr’in hhanımı Esma Bintu Umeys radıyallahu anhüma vefat ettiği zaman Hz. Ebu Bekr’i yıkadı. Sonra (dışarı) çıkıp, cenazenin yanında hazır bulunan muhacirlere: “Ben oruçluyum. Şu gün de, çok soğuk bir gün. Bana gusül gerekir mi?” diye sordu. Hepsi birden, “Hayır!” dediler.”
Muvatta, Cenaiz 3, (1, 223).