3763 – HAYIZLI VE NİFASLI KADINLARIN YIKANMASI

HAYIZLI VE NİFASLI KADINLARIN YIKANMASI

3763 – Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: “Ensardan bir kadın, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’a hayızdan nasıl yıkanacağını sordu. Bunun üzerine, Aleyhissalatu vesselam da nasıl yıkanacaksa öyle emretti ve dedi ki:

“Miske bulanmış bir (bez, pamuk vs.) parçası al. Onunla temizlen!”

“Onunla nasıl temizleneceğim?” diye kadın tekrar sordu. Resûlullah:

“Onunla temizlen!” buyurdu. Kadın tekrar etti: “Nasıl?”

Resûlullah:

“Sübhânallah! temizlen!” dedi. (Baktım ki anlamıyor;) kadını kendime çektim ve: “O parçayı, kan bulaşığına tatbik et” dedim..”

Buhari, Hayz 13, 14, İ’tisam 24; Müslim, Hayz 60, 61, (332); Ebu Davud, Taharet 122, (314, 315, 316); Nesai, Taharet 159, (1, 135 – 137).

3764 – Diğer bir rivayette: “…misklenmiş bir parça al, üç kere yıka!” buyurdu. Sonra Aleyhissalatu vesselam utanarak yüzünü çevirdi” denmiştir.

Bu Sahiheyn’in metnidir.

3765 – Müslim’in diğer bir rivayetinde metin şöyledir: “Esma -ki Bintu Şekel’dir- radıyallahu anha, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’a, hayızdan nasıl yıkanacağını sormuştu. Şöyle cevap verdi:

“Sizden biri, suyunu ve sidresini alır, sonra temizlenir, ve temizliğini de güzel yapar. Sonra başına suyu döker, başını şiddetli şekilde eliyle ovalar, ta ki su saçın diplerine kadar ulaşsın. Sonra üzerine su döker. Sonra misklenmiş bir (bez) parçası alır, onunla temizlenir!”

Esmâ: “Onunla nasıl temizlenir?” diye sordu. Aleyhissalatu vesselam: “Sübhanallah! Onunla temizlen!” dedi. Hz. Aişe radıyallahu anha -sanki sözünü gizlemek isteyerek (fısıldayarak)- kadına: “Onu kan bulaşığına tatbik et” dedi. Esma der ki: “Cenabetten yıkanma hususunda da sordum. Bana: “Su al, temizlen ve temizliği güzel kıl veya temizliği mübalağalı yap, sonra başına su dök ve onu ovala, ta su diplerine varıncaya kadar. Sonra üzerine su dök!” dedi. Aişe radıyallahu anha devamla der ki: “Ensar kadınları ne iyi kadınlardı, haya onların dinlerini öğrenmelerine mani olmadı.”

Müslim, Hayız 61, (332).

3766 – Ümeyye İbnu Ebi’s-Salt, Beni Gıfarlı -isminde zikrettiği- bir kadından nakleder ki, kadın şöyle demiştir: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm, beni devesinin döşüne serilen örtünün üzerine bindirdi.” Kadın devamla der ki: “Allah’a yemin olsun, sabahleyin indi ve deveyi ıhtırdı. Ben de terkiden indim… Örtüde benden bulaşan kan vardı. Bu benim ilk hayız kanım idi. Görünce deveye doğru sıçradım ve utandım.. Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm bendeki bu hali farkedip, kanı da görünce:

“Neyin var? Belki de hayız oldun?” buyurdular. Ben “Evet!” dedid. Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm: “Öyleyse (hayız görenlerin tedbirlerine başvurarak) kendine çekidüzen ver. Sonra da bir su kabı al, içerisine tuz at. Sonra örtüye değen kanı yıka, sonra bineğine dön!” ferman buyurdular.

Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm Hayber’i fethettiği zaman ganimetten bize de bağışta bulundu.

(Ümeyye Bintu Ebi’s-Salt) der ki: “(Gıfarlı sahabiyye), suyuna tuz katmadan hayız kanını yıkamazdı. Öldüğü zaman cenazesinin yıkanacağı suya da tuz atılmasını vasiyet etmiştir.”

Ebu Davud, Taharet 122, (313).