MEST ÜZERİNE MESHETMEK
3665 – Muğire İbnu Şu’be (radıyallahu anh) anlatıyor: “Ben Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’la beraberdim. Bana:
“Ey Muğire, su kabını al!” emretti. Ben de onu aldım. Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) (la tenhaya gittik. O) benim gözümden kayboldu, kaza-yı hâcet yaptı, (geri döndü). Üzerinde Şâmi bir cübbe vardı. (Abdest almak için hazırlık yaptı. Cübbesinin yenlerini çemreyip) kollarını çıkarmaya çalıştı. Ancak (yenler) dardı. Ellerini (yenlerin uç kısmından geri çıkarıp cübbeyi sırtına koyup kollarını) alttan çıkardı. Ben su döktüm, namaz için abdest aldı. Mestleri üzerine meshetti, sonra namaz kıldı.”
3666 – Bir diğer rivâyette: “Mestlerini çıkarmada yardımcı olmak için eğildim. Bana:
“Bırak onları, zirâ ben, abdestli olarak mestlerimi giyindim” buyurdu ve üzerlerine meshetti.”
Bu Sahiheyn’in lâfzıdır.
3667 – Müslim merhumun bir diğer rivayetinde: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) mestleri, başının ön kısmı (alnı) ve sarığı üzerine meshetti ” denilmiştir.
3668 – Ebu Dâvud’un bir diğer rivayetinde: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) mestleri üzerine meshetmişti; ben:
“Ey Allah’ın Resulü! yoksa unuttunuz mu?” dedim.
“Bilakis, dedi, belki sana unutturuldu. Aziz ve celil olan Rabbim, bana böyle emretti.”
Buhari, Vudü 48, 3 5, 49, Salât 7, 25, Cihâd 90, Megâzi 80, Libâs 10, 11; MüsIim, Taharet 77, 79, 81, 82, (274); Muvatta, Tahâret 42, (1, 36); Ebu Dâvut, Tahâret 59; (149, 150; 151); Tirmizi, Tahâret 72, (97, 98, 99, 100); Nesâi, Tahâret 96, 97, 100, 87, (1, 82, 83, 84, 76).
3669 – Hz. Bilal (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) mestleri ve örtüsü üzerine meshetti.”
3670 – Ebu Dâvud’un rivayetinde şöyle denmiştir: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) ihtiyacı için (araziye) çıkardı. Ben de O’na su taşırdım. (Kaza-yı hâcet yapınca) abdest alırdı. Bu sırada sarığı ve “bot” ları üzerine meshederdi.”
Müslim, Tahâret 84, (275); Ebu Dâvud, Tahâret 59, (153); Tirmizi, Tahâret 75, (101); Nesâi, Tahâret 86, 96 (1, 75, 81).
3671 – Ebu Übeyde İbnu Muhammed İbni Ammâr İbni Yâsir anlatıyor:
“Câbir İbnu Abdillah (radıyallahu anh)’a mest üzerine meshetme hususunda sordum. “Ey kardeşimin oğlu, bu sünnettir ” buyurdu. Bunun üzerine sarık üzerine meshetme hakkında sordum:
“Saça meshet!” diye cevap verdi.”
Tirmizi, Tahâret 75, (102).
3672 – Cerir İbnu Abdillah el-Beceli (radıyallahu anh)’nin anlattığına göre, Cerir, abdest alıp mestleri üzerine meshedince, kendisine:
“Mest üzerine mesh mi yapıyorsun” diye sormuşlardır. O da:
“Evet demiştir, ben Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ı gördüm. Bevletti sonra abdest aldı. (Sıra ayaklarına gelince, yıkamayıp) mestlerinin üzerine meshetti ” dedi.
Buhari, Salât 25; Müslim, Tahâret 73, (272); Tirmizi, Tahâret 70, (93); Nesâi, Tahâret 96, (1, 81).
A’meş der ki: “İbrahim Nehâ’i dedi ki: “Bu hadis, Abdullah İbnu Mes’ud (radıyallahu anh)’un ashabını taaccübe (hayrete) sevkediyordu, çünkü Cerir (radıyallahu anh)’in müslüman oluşu Mâide süresinin nüzülünden sonra idi.”
3673 – Ebu Davud’un rivayetinde Cerrr şöyle demiştir: “Meshetmekten beni ne alıkoyacak? Zira ben Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ı meshederken gördüm!”
Bu sözü üzerine Cerir’e: “Bu, Mâide suresinin nüzûlünden önceydi” dendi de şu cevabı verdi: “Hayır! Ben kesinlikle Maide suresinin nüzûlünden sonra müslüman oldum.”
Ebu Dâvud, Tahâret 59, (154).
3674 – Hz. Büreyde (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm), Mekke’nin fethedildiği gün, beş vakit namazın hepsini tek bir abdestle kıldı ve mestlerine meshetti. Hz. Ömer (radıyallahu anh):
“Bugün, hiç yapmadığın bir şeyi yaptın!” dedi. Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm):
“Âmmden (bilerek) yaptım ey Ömer” cevabını verdi.”
Müslim, Taharet 86, (277); Ebu Dâvud, Tahâret 66, (172); Tirmizi, Tahâret 45, (61); Nesai, Tahâret 101, (1, 86). Tirmizi ve Nesai’nin rivâyetinde mesh’in zikri geçmez.)
3675 – Hz. Mugire (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) abdest aldı ve çoraplarının ve ayakkabılarının üzerine meshetti.
Ebu Dâvud, Tahâret 61, (159); Tirmizi, Tahâret 74, (99).
Ebu Dâvud der ki: “İbnu Mehdi, bu hadisi rivâyet etmezdi. Çünkü Muğire (radıyallahu anh)’den bilinene göre Aleyhissalâtu vesselam mestlerine meshediyordu.”
Yine Ebu Dâvud der ki: “Bu hadis Ebu Musa el-Eş’ari (radıyallahu anh)
tarafından da rivâyet edilmiştir: “Aleyhissalatu vesselam çorapları üzerine meshetti.” Ancak bu rivâyet muttasıl ve kuvvetli değildir, (zayıftır).
Ebu Dâvud der ki: “Çorap üzerine Ali İbnu Ebi Tâlib, İbnu Mes’üd, Bera İbnu Azib, Enes İbnu Mâlik, Ebu Ümame, Sehl İbnu Sa’d ve Amr İbnu Hureys (radıyallahu anhüm ecmain) ecmain de meshetmiştir. Bu tatbikat Ömer İbnu’I-Hattâb ve İbnu Abbâs (radıyallahu anhüm)’dan da rivayet edilmiştir.
3676 – Evs İbnu Evs es-Sakafi (radıyallahu anh) anlatıyor: “Ben, Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ı bir kavmin kuyusuna gelmiş, abdest alırken gördüm. Abdestini aldı, ayakkabılarına ve ayaklarına meshetti.”
Ebu Dâvud, Tahâret 62, (160).
3677 – Muğire (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resulullah aleyhissalâtu vesselâm mestin üst ve aşağı kısımlarını meshederdi.”
3678 – Ebu Dâvud’un rivayetinde şöyle gelmiştir: “Resulullah aleyhissalâtu vesselam mestlerinin sırtlarına meshederdi.”
Tirmizi’nin bir başka rivâyetinde de böyle denmiştir.
Tirmizi 72, 73, (97, 98); Ebu Davud, Tahâret 63, (161, 165); Nesâi, Tahâret 63, (1, 62).
3679 – Hz. AIi (radıyallahu anh) buyurdular ki: “Eğer din insanın fikrine göre olsaydı, mestin altını meshetmek, üstünü meshetmekten evlâ olurdu. Ancak ben Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ın mestin üstünü meshettiğini gördüm.”
Ebu Dâvud, Tahâret 62, (162).
3680 – Bir başka rivâyette şöyle gelmiştir: “Hz. Ali (radıyallahu anh)’yi abdest alırken gördüm, ayağının sırtını meshetti ve dedi ki: “Eğer ben Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ı böyle yapar görmeseydim (ayağın altını meshetmeye daha Iayık düşünürdüm) dedi.”
3681 – Bir diğer rivayette de şöyle gelmiştir: “Ben, Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ın ayağın üstünü meshettiğini görünceye kadar, dâima, altını meshetmenin evlâ olduğunu düşünürdüm.”‘
Ebu Dâvud, Tahâret (63, 162,163, 164).
3682 – Şüreyh İbnu Hâni anlatıyor: “Hz. Aişe (radıyallahu anhâ)’ya mest üzerine meshetmekten sormaya geldim. Bana: “Sana Ebu Talib’in oğlu (Hz. Ali) (radıyallahu anh)’yi tavsiye ederim, git ona sor. Zira o, Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) ile birlikte seyahatlerde bulunmuştur!” dedi. Bunnun üzerine gidip ona sordum. Şu cevabı verdi:
“Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm), (mesh müddetini) yolcu için üç gün üç gece tuttu, mukim için de bir gün bir gece tuttu.”
Müslim, Tahâret 85, (276); Nesâi, Tahâret 99, (1, 84); İbnu Mâce, Tahâret 86, (552).
3683 – Saffan İbnu Assâl (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) yolcu olduğumuz zaman, bize mestlerimizi üç gün üç gece, cenâbet hali dışında küçük ve büyük abdest bozma, ve uyku sebebiyle çıkarmamamızı emrederdi.”
Tirmizi, Tahâret 71, (96), Da’avât 102, (3529, 3530); Nesâi, Tahâret 98, (1, 83, 84); İbnu Mâce, Tahâret 86, (554).
3684 – Ubey İbnu İmâre (radıyallahu anh) -ki bu Sahâbi, Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) ile birlikte her iki kıbleye namaz kılan ilklerdendir- anlatıyor: “Bir gün Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’a gelerek sordum:
“Ey Allah’ın Resulü! Mestlerimin üzerine meshedeyim mi? ”
“Evet!” buyurdular. Ben tekrar:
“Bir gün mü?” dedim.
“Bir gün!” buyurdular. Ben tekrar:
“İki gün (olsa)?” dedim.
“İki gün!” buyurdular. Ben tekrar:
“Üç gün (olsa)?” dedim.
“Evet! dilediğin kadar!” buyurdular.”
3685 – Bir rivayette de “..Hatta yediye kadar ulaştı. Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm), sonunda:
“Evet! Sana uygun geldiği kadar!” buyurdular.”
Ebu Dâvud, Tahâret 10, (158).
3686 – Huzeyme İbnu Sâbit (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:
“Mest üzerine meshetmenin müddeti yolcu için üç gündür. Mukim için bir gün bir gecedir!” (Bir başka rivayette şu ziyade gelmiştir):
“Biz bu müddetin uzatılmasını taleb etseydik, bize mutlaka uzatırdı.”
Ebu Dâvud, Tahâret 60, (157); Tirmizi, Tahâret 71, (95); İbnu Mâce, Tahâret 86, (553).