ÖPME VE MÜBAŞERET
MÜBAŞERET : Bir işi, bir eylemi bizzat yapmak; teni tenine dokunmak;
3116 – Hz. Aişe (radıyallahu anhâ) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselam) oruçlu olduğu halde hanımlarından birini öperdi” (Hz. Aişe bunu söyleyip sonra güldü.)
3117 – Bir başka rivayette şöyle der: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm), oruçlu iken mübaşerette bulunurdu. O, nefsine hepinizden çok hâkim idi.”
Buhari, Savm 24, 23; Müslim, Sıyâm 62-65, (1106); Muvatta, Sıyâm 14, (1, 292); Ebu Dâvud, Savm 33, (2382-2386); Tirmizi, Savm 31, (727-729).
3118 – Hz. Câbir anlatıyor: “Hz. Ömer İbnu’I-Hattâb (radıyallahu anhümâ) (bir gün telâşla gelerek):
“Ey Allah’ın Resulü! Bugün ben büyük bir hatada bulundum, oruçlu iken (hanımımı) öptüm!” dedi. Resulullah da şöyle cevapladı:
“Sen oruçlu iken mazmaza yapmaz mısın? (Bu orucunu bozar mı?)”
(Ravilerden İsa İbnu Hammâd rivayetinde) der ki: “Dedim ki: “Bunda bir beis yok!” Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:
“Öyleyse niye (öpmeden telaşa düşüyorsun?)”
Ebu Dâvud, Savm 33, (2385).
3119 – Hz. Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: “Bir adam Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’a oçuçlunun hanımıyla mübaşeretinden sordu. Aleyhissalatu vessalam ruhsat verdi.
Arkadan bir başkası geldi, o da aynı şeyi sordu. Buna mübâşereti yasakladı.
Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ın ruhsat tanıdığı kimse yaşlı birisiydi, yasakladığı kimse de gençti.”
Ebu Dâvud, Savm 35, (2387).
3120 – Nâfi merhum anlatıyor: “Abdullah İbnu Ömer (radıyallahü anhümâ) oruçluyu öpme ve mübaşeretten men ederdi.”
Muvatta, Sıyâm 20, (1, 293).