NAFİLE ORUCUN NİYYETİ
3105 – Hz. Aişe (radıyallahu anhâ) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalatu vesselâm) bir gün bana:
” Yanında (yiyecek) bir şey var mı?” diye sordu.
“Hayır!” demem üzerine: “Ben oruç tutacağım!” buyurdu. Yanımdan çıkınca bize bir hediye geldi -veya bize bir grup misafir geldi.- Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) eve geri dönünce:
“Ey Allah’ın Resulü bize bir hediye geldi -veya bize ziyaretçiler geldi- sana yiyecek bir şey hazırladım!” dedim.
“Nedir o?” diye sordu. Ben:
“Hays! (un, yağ, hurmadan yapılan bir yemek)” dedim.
“Getir onu!” buyurdu. Ben de getirdim. Aleyhissalâtu vesselam onu yedi, sonra:
“Oruçlu olarak sabahlamıştım” buyurdu.”
Mücâhid (rahimehullah) der ki: “Bu, malından sadaka çıkaran adam gibidir, o, dilerse çıkardığı sadakayı verir (yani kararını icra eder), isterse vermekten vazgeçer.”
Müslim, Sıyâm 169, (1154); Nesâi, Savm 67, (4, 193-195); Tirmizi, Savm 35, (733, 734); Ebu Dâvud, Savm 72, (2455).
3106 – Ümmü’d-Derdâ anlatıyor: “Ebu’d-Derda (radıyallahu anh) gündüzleyin gelir: “Yanınızda yiyecek var mı?” diye sorardı. Şâyet biz: “Hayır, yok!” diyecek olsak: “Öyleyse bugün ben oruçluyum!” derdi. Ebu Talha, Ebu Hüreyre, İbnu Abbâs, Huzeyfe (radıyallahu anhüm) hep böyle yaptılar.”
Buhari, Savm 21, (Tercümede, yani bir bab başlığında zükretmiştir).