1822 – GİYİNME VE YEMEK DUALARI

GİYİNME VE YEMEK DUALARI

1822 – el-Hudri (radıyallâhu anh) anlatıyor: “Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) elbiseyi yenilediği zaman şu duayı okurdu:

Allahım! Hamd sanadır. -(giydiği şey ne ise) ismen söyleyerek- Bunu bana sen giydirdin. Bunun hayırlı olmasını, yapılış gayesine uygun olmasını diliyor, şerrinden ve yapılış gayesine uygun olmamasından da sana sığınıyorum.”

Ebu Dâvud, Libas 1, (4020); Tirmizi, Libâs 29, (1767).

1823 – Ebu Ümâme (radıyallâhu anh) anlatıyor: “İbnu Ömer (radıyallâhu anhümâ) yeni bir elbise giymişti ve şöyle dua etti: “Avretimi örtebileceğim ve hayatta güzellik sağlayabileceğim bir elbise giydiren AIlah’a hamd olsun.”

Sonra şunu söyledi: “Ben Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ı dinledim: “Kim yeni bir elbise giyer, böyle söyler, daha sonra da eskittiği elbiseyi tasadduk ederse, sağken de öldükten sonra da Allah’ın himâyesi, hıfzı ve örtmesi altında olur.”

Tirmizi, Daavât 119, (3555); İbnu Mâce, Libâs 2, (3557).

1824 – Ebu Said (radıyallahu anh) anlatıyor: “Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) bir şey yeyip içti mi şu duayı okurdu: “Bize yedirip içiren ve bizi Müslümanlardan kılan Allah’a hamdolsun.”

Tirmizi, Daavât 75, (3453); Ebu Dâvud, Et’ime 53, (3850); İbnu Mâce, Et’ime 16, (3283).

1825 – Muâz İbnu Enes (radıyallâhu anh) anlatıyor: “Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: “Kim bir şey yer ve: “Bana bu yiyeceği yediren ve tarafımdan hiçbir güç ve kuvvet olmadan bunu bana rızık kılan Allah’a hamdolsun” derse geçmiş günahları aff olunur” dedi.”

Ebu Dâvud, Libâs 1, (4023); Tirmizi, Da’avât 75, (3454); İbnu Mâce, Et’ime 16, (3285).

Ebu Dâvud’un rivayetinde şu ziyâde var: “Kim bir elbise giyer ve: “Bunu bana giydirip, tarafımdan bir güç ve kuvvet olmaksızın beni bununla rızıklandıran Allah’a hamdolsun” derse geçmiş ve gelecek günahları affedilir.”

1826 – Muâz İbnu Enes (radıyallâhu anh) der ki: “Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: “Muhakkak ki Allah, kulun bir şey yiyip hamdetmesinden veya bir şey içip hamdetmesinden razı olur.”

Müslim, Zikr 89, (2734); Tirmizi, Et’ime 18, (1817).

1827 – Hz. Enes (radıyallâhu anh) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) Sa’d İbnu Ubâde’nin yanında ekmek ve zeytinyağı yemişti. Sonunda şöyle bir dua buyurdu:

“Yanınızda oruçlular yemek yesin, yemeğinizden ebrarlar yesin, üzerinize melekler dua etsin.”

Ebu Dâvud, Et’ime 55, (3854).

Ebu Dâvud’un Hz. Câbir (radıyallâhu anh)’den kaydettiği diğer bir rivâyette şöyle denir:

“Ebû’l-Heysem bir yemek hazırladı, Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) ve Ashâbın’ı (radıyallâhu anhüm) dâvet etti. Hz. Peygamber yemekten kalkınca: “Kardeşinizi mükâfaatlandırın!” buyurdu. Ashâb: “Mükâfaatı da ne?” diye sordular. Efendimiz: “Kişinin evine girilip yemeği yendi, içeceği içildi mi ev sâhibi için dua edilir. İşte bu onun mükâfaatıdır” cevabını verdi.”