HAREM’DE SİLAH TAŞIMAK HAKKINDA
1538 – İbnu Cüreyc (rahimehullah) anlatıyor: “İbnu Ömer (radıyallahu anhümâ)’ın ayağının çukuruna, Mina’da mızrağın uç demiri isâbet etti. Haccâc, İbnu Örner (radıyallahu anhümâ)’e geçmiş olsun ziyaretine geldi. İbnu Ömer (radıyallahu anhümâ)’e:
“Keşke sana bunu isabet ettireni bilseydik (de cezalandırsaydık)” dedi. İbnu Ömer:
“Bana onu sen isâbet ettirdin” dedi. Öbürü:
“Nasıl olur?” deyince, İbnu Ömer:
“Silah taşınması yasak olan bir günde sen silah taşıdın. Harem’e silah soktun. Halbuki Harem’e silah sokulmaz” dedi.”
Buhârî, İydeyn 9.
1539 – Berâ İbnu Âzib (radıyallahu anhümâ) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) Hudeybiye’de Mekkelilerle, “Şehre, silahın sâdece cülübbânından yani içindekileriyle dağarcıktan başka bir şey sokmamak şartıyla anlaştılar.”
Buhârî, Sulh 6, Umre 3, Cezâu’s-Sayd 17, Cizye 19, Megâzî 48; Müslim, Cihâd 90, (1783); Ebu Dâvud, Menâsik 33, (1832).