İHRAMDAN ÇIKMA VAKTİ
1436 – İbnu Ömer (radıyallahu anhümâ) anlatıyor: “(Babam) Hz. Ömer (radıyallahu anh) buyurdu ki:
“Kim cemretu’1-Akabe’ye taşını atar, sonra traş olur veya kısaltır ve de -yanında olduğu takdirde- kurbanını keserse, kendisine ihramlı iken haram olanlardan -kadına temas ve koku hâriç- hepsi helâl olur. Bunların haramlığı Beytullah’a yapacağı ifâza tavafına kadar devam eder. İfâza yapınca onlar da helâl olur.”
Muvatta, Hacc 221, (1, 410).
1437 – İbnu Abbâs (radıyallahu anhümâ) demiştir ki: “Bir kimse cemretü’1-Akabe’ye taşını attı mı kendisine -kadın dışında- haram olan her şey helâl olur.” Onun bu sözü üzerine:
“Ya koku? (o da mı helâl olur?)” diye soruldu. Dedi ki:
“Gerçekten ben Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ı misk sürünürken gördüm. Yoksa o koku değil miydi?”
Nesâî, Hacc,231, (5, 277); İbnu Mâce, Menâsik 70, (3041).
1438 – Ümmü Seleme (radıyallahu anhâ) anlatıyor: “(Veda haccında) yevm-i nahrın gecesinde Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ın beraber olma nöbeti bende idi. O akşam, Vehb İbnu Zem’ave beraberinde Ebu Ümeyye ailesinden bir adam olduğu halde, kamislerini giymiş o1arak yanımıza geldiler.
Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm), Vehb (radıyallahu anh)’e:
“Sen ifâza tavafını yaptın mı Ey Ebu Abdillah ?” diye sordu. Vehb:
“Hayır! Vallahi ey Allah’ın Resûlü, yapmadım!” deyince, Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm): “Öyleyse şu kamisi çıkar!” dedi. Vehb, onu başından çıkardı. Arkadaşı da kamisini başından çıkardı. Sonra Vehb sordu:
“Niçin (çıkarıyoruz) Ey Allah’ın Resûlü`?”
“Çünkü bugün, cemreye taş attığınız takdirde ihramdan çıkmanıza, yâni size haram edilen her Şeyin -kadın hariç- helâl olmasına ruhsat tanındı. Eğer siz, Beytullah’ı tavaf etmeden akşama girerseniz, cemretü’l- Akabeye taş atmazdan önceki gibi haram olursunuz, bu hal Beytullah’ı tavaf edinceye kadar devam eder” diye cevap verdi.”
Ebu Dâvud, Menâsik 83,(1999).
1439 – İbnu Abbâs (radıyallahu anhümâ) şöyle demiştir: “Beytullah’ı hacc maksadıyla olsun, başka maksadla olsun, her kim tavaf ederse tahallül etmiş (ihram yasaklarından çıkmış) olur.” (İbnu Abbâs’ın bu sözünü nakleden) Atâ’ya:
“Bunu neye dayanarak söylüyor?” diye soruldu. Şu cevabı verdi:
“Cenab-ı Hakk’ın şu sözüne dayanarak: “Sonra varacakları yer Beyt-i Atik’a müntehîdir” (Hacc 33). Kendisine şu cevap verildi:
“Ama bu, Arafat’ta vakfeye durulduktan sonra olacaktır.”
Atâ bu cevap üzerine açıkladı:
“İbnu Abbâs (radıyallahu anhümâ) bunun Arafat vakfesinden önce ve sonra olacağını söylerdi. Bu hükmü, Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâın)’in Veda haccı sırasında Ashâb’a verdiği ihramdan çıkma emrinden istinbat ediyordu.”
Buhârî, Megâzî 77; Müslim, Hacc 206-208, (1244,1245).
1440 – Hafsa (radıyallahu anhâ) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) zevcelerine, Veda haccı senesinde ihramdan çıkmalarını emretti. Ben:
“Siz niye ihramdan çıkmıyorsunuz?” diye sordum.
“Ben başımı telbid ettim, kurbanlığımı hazırladım, kurbanlığımı kesmeden ihramdan çıkamam”diye cevap verdi.”
Buhârî, Hacc 34, 107, 126,Megâzî 77, Libâs 89; Müslim,Hacc 186, (1229); Muvatta, Hacc 180 (1, 394); Ebu Dâvud,Menâsik 24, (1806); Nesâî, Hacc 40, (5,136) 67, (5,172); İbnu Mâce, Menâsik 72, (3046).
1441 – İbnu Abbâs (radıyallahu anhümâ) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalàtu vesselâm) (Veda haccında) umre için ihrama girdi. Ashabı ise (radıyallahu anhüm ecmain) hacc için ihrama girdi. (Mekke’ye varınca) ne Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ne de beraberinde kurbanlıkları olanlar ihramdan çıkmadılar. Geri kalanlar ihramdan çıktılar.”
Müslim, Hacc 196, (1239).
1442 – Nâfi’ (rahimehullah) anlatıyor:
“İbnu Ömer (radıyallahu anhümâ) dedi ki: “İhramlı kadın, ihramdan çıkınca, saç örgülerinin ucundan bir miktar kesmedikçe taranmaz. Şâyet kurbanlığı varsa, kurbanı kesilinceye kadar saçından hiçbir şey kesemez.”
Muvatta, Hacc 163, (1, 387).